Resultater (
Dansk) 1:
[Kopi]Kopieret!
DE MONARCHIA
La lurneraziose dej capitoli è quefla dd lVitte; ma qsdlla defle edidoni det Fraticelti e d’ altri editori è indicata ron qnesli s,’ui ( ).
-4—
LIBER PRIMUS.
Dx NEcESsrrA’iE MONARCIIIAE.
I, OMETUM liominum quoa ad amorem veritatis natura superior impressit, lioc maximo interesse videtur, tit quemadioodum de lahore antiquorum ditati 5 4nnt, ita et ipsi postens prolaborent, quatenus ah ois posteritas habeat quo litetur. Longe namquo ab officio se osse 10 dubitet, qui publicis documentis imhoLlis, ad Rempublicam aliqnid adferre
i ion curat non enim eet lignum, quod HellO ciecursus aqunrum fruetificat in olnpore suo,’ sed potius perniciosa vorago Hoinpor ingurgitans, et nunqtiam ingurgitata refundens. Hoc igitur saepe moi5 aiu rocogitans, no de infossi talenti
nips quandoquo rodurguar, publicae itilitati non modo turgescere, quinirno rriictificare desidero, et intentatas ah aliis efonlere veritates. Nam qusm fruetuni
ni unit ille, put theorema quoddam Euclidis i Lei’nm dornonstraret? qui ah Aristotele lid iiitatem ostensam, reostendore conar,,Lnr I cjui seneetutein a Cicerone dei,sirn, resumoret defonsandam? Nullum
25 pippo; sed fastidium potius illa superinitso toodiosa praestaret.
Qiitunque mfer alias veritates occultas i ittiles, temporalis Monarehiae notitia utiiisnirna sit, et maximo latens, et prop. Ler nn se habere immediate ad luerum ILl mnibns intentata; in proposito ost, Jane le snis enuelearo latibulis, tuin ut
utiliter muncio pervigiloin, tum etiam ut palmam tanti bravii primus in mcciii gloriam adipisear. Arduurn quippo opus 35 et ultra vires aggredior, non tam de pro- pris virtute confidens, quam de lumuno Largitoris huus, ‘qui daf omnibus affinenter, et non improperat.’
II. Primum igitur vidondum, quid ost quod tompoi’alis Monarchia dieitnr, typo tit dicam, et socundum intentionem. Est ergo temporalis Monarehia, quam dicunt Imperium, unions Prineipatus, et super omnos ifl tempore, vel in us et super us quae tempore mensurantur. Maximo autern de lise trio dubitata quaeruntur. Primo namque dubitatur et quaeitur, an
ad bons osse mundt necossaria sit. Se- 10 eundo, an Romanus populus de iure Monarchiao officium sibi adseiverit. Et tertio, an auctoritas Monarchiae dependeat is Deo immodiate, vel ah ahio Del
ministro sen vicario. 15
Verum qsiia omnis veritas, quao non est prineipium, ox veritato alicuins principii fit manifesta; noeesse est in qnalibet inqnisitione liabero notitiam de prinoipio, iii quod analytico reourraf ur, pro certitu- 20 dine omnium propositionum quae inferius ralsurnuntur. Et quia praeseno tractatus est inqnisitio quaedam, ante omnia de principio serutandum esso videtur, iii cuins virtute inforiora eonsis— 25 tant. (III.) Est ergo sciondum, qtod quaedam sunt, quao nostrae potestati minimo subiaeentia, spoculari tantummodo possumus, operari autom non, velut mathematica, physiea, et divina. Quaedam 30 vero sunt, qilae nostriso potestati subia
bliver oversat, vent venligst..